Game of Tracks bij het spoor: de reiziger als burgerslachtoffer in vuile vakbondsoorlog

De reeks treinstakingen wordt stilaan een routine. Na de vorige stakingen tegen een democratisch verkozen regering, komt er nu nog een vuile oorlog tussen spoorvakbonden bovenop. Een oorlog tussen erkende en niet-erkende vakbonden, waarin de reiziger slechts een pion is. Game of Thrones in het Belgisch spoorwezen.

Vakbonden kennen blijkbaar maar één wapen: opnieuw een staking. De zevende al in vijf maanden tijd. Opnieuw gigantische schade voor onze economie, opnieuw een deuk in het imago van België en Vlaanderen in het buitenland, en opnieuw is de gewone treinreiziger de dupe van de stakingsacties. Zulke acties kunnen we echt niet meer tolereren.

Deze zoveelste staking op rij gaat uit van het Algemeen Syndicaat van Treinbestuurders (ASTB). Die is naar eigen zeggen de grootste vertegenwoordiger van de treinbestuurders, maar behoort niet tot de traditionele zuilvakbonden. Die traditionelen, ACOD, ACV-Transcom en VSOA zijn binnen de spoorgroep oppermachtig. Zowel in postjes als in geld verdelen zij de koek onderling. Niet toevallig is de algemeen directeur van HR Rail, Michel Bovy, ex-topman van het ACV. Bovendien krijgen de traditionele drie jaarlijks nog een smak geld aan dotaties van de NMBS en dus de belastingbetaler: onverdedigbaar.

Reiziger als pion op schaakbord

De belastingbetaler betaalt als het ware twee keer: één keer om de “sociale vrede” af te kopen met rijkelijke dotaties, en krijgt dan de stakingen als slag in het gezicht. De reiziger wordt behandeld als een pion op het schaakbord, een instrument om de druk op de voeren op de tegenpartij.

Daarbij probeert men het parlement stelselmatig buitenspel te houden. Parlementsleden krijgen maar geen inzage in de talloze personeelsstatuten en loonstelsels. Dergelijke vragen worden hooghartig afgewimpeld door vakbondskoninkrijk HR Rail.

De gevestigde machten binnen de NMBS Groep willen uit eigenbelang geen debat over de ondoorzichtige werking en personeelsstructuren. Nochtans is dat een absolute voorwaarde, willen we het bedrijf omvormen tot een performante en transparante onderneming en de toekomst van het bedrijf en haar tewerkstelling veiligstellen. De syndicale baronieën, die het eigenbelang op het belang van hun leden, het personeel, vooropstellen, moeten weg. Enkel zo kan de NMBS een modern bedrijf worden met maar 1 koning: de klant.